Agnieszka Kaczyńska
Pełna nazwa szkoły
I Lo Pul im.111 eskadry myśliwskiej w Wołominie
05-200
Wolomin
Mazowieckie
05-200
Wolomin
Mazowieckie
Dane zespołu
Nauczyciel – Opiekun - imię i nazwisko
Agnieszka Kaczyńska
Pierwszy uczeń
Uczeń 1 – imię i nazwisko
Antonina Skorek
Drugi uczeń
Uczeń 2 – imię i nazwisko
Mateusz Gontarczyk
Trzeci uczeń
Uczeń 3 – imię i nazwisko
Jakub Polkowski
Sylwetka żołnierza
Imię i nazwisko żołnierza
mjr pil. Ludiwk Idzikowski
Lata życia
1891 - 1929
Opis postaci
Urodził się 24 sierpnia 1891r. w Warszawie. Maturę zdał w Gimnazjum Wojskowym Korpusu Kadetów im. Aleksandra Suworowa. Studia rozpoczął na wydziale górniczym w Liege. Wybuch I wojny światowej przerwał studia i skierował jego karierę na inne ścieżki. W 1915 r. został powołany do armii rosyjskiej i skierowany do Oddziału Lotniczego przy 2. Armii Czynnej. Następnie na 6 miesięcy oddelegowano go do carskiej Szkoły Lotniczej w Sewastopolu na Krymie, gdzie zdał egzamin na pilota wojskowego. Służbę rozpoczął w Oddziale Lotniczym 16. Korpusu Armii Czynnej, uzyskując stopień chorążego. W trakcie służby za udział w lotach bojowych przeciwko wojskom niemieckim i austriackim został odznaczony Orderem Św. Stanisława z Mieczami i Krzyżem Św. Jerzego IV i III stopnia.
Po wybuchu rewolucji październikowej Ludwik Idzikowski przedostał się z Rosji do Warszawy, a następnie w listopadzie 1918 r. wstąpił do wojska polskiego w Krakowie. Dnia 16 grudnia 1918 roku na Polu Mokotowskim w Warszawie wraz z 35 lotnikami złożył pierwszą lotniczą przysięgę na wierność Rzeczypospolitej. W 1919 roku, jako pilot II Bojowej Eskadry Lotniczej, udał się do Lwowa, gdzie wspierał działania szturmowe jednostek piechoty walczących pod Lwowem, Dublanami, Grzybowicami Wielkimi i Sorokami. Latając bojowo w 6 Eskadrze Lotniczej, ppor. Ludwik Idzikowski zasłynął jako niezwykle odważny pilot i świetny kolega. Za zasługi na froncie polsko - ukraińskim został odznaczony Orderem Virtuti Militarii V klasy. Brał udział w walkach o Lwów oraz Kresy Wschodnia od 9 listopada 1918 roku do 31 stycznia 1919 oraz od 30 marca do 30 kwietnia 1919 roku, za co otrzymał Odznakę Orląt. Kolejnym dowodem uznania dla poczynań Idzikowskiego w wojnie polsko - bolszewickiej jest Krzyż Walecznych oraz awans na stopień porucznika. W 1921 r. nasz bohater został przeniesiony do Wyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu, gdzie objął stanowisko instruktora oraz funkcję zastępcy dowódcy 1 Eskadry Szkolnej. W trakcie pobytu w szkole otrzymał awans na kapitana. W listopadzie 1923 r. skierowano go do służby Departamencie IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych, gdzie po ukończeniu praktyk został dowódcą 18 Eskadry Lotniczej w Warszawie. Od maja 1925 r. kolejno dowodził 12 Eskadrą Lotniczą i 1 Dywizjonem Lotniczym. Funkcję tę pełnił do kwietnia 1926 r., kiedy to został członkiem Polskiej Misji Wojskowej Zakupów we Francji, jako oblatywacz zakupionych tam samolotów. Podczas pobytu we Francji po raz pierwszy powstał pomysł dokonania przelotu transatlantyckiego, ze wschodu na zachód.
Po powrocie do kraju rozpoczął pracę w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa oraz realizację swojego marzenia. Z racji braku zainteresowania przedsięwzięciem ze strony polskich władz, Idzikowski czynił na własną rękę przygotowania do lotu na wypożyczonym francuskim samolocie. Pod wpływem nacisku prasy, Ministerstwo Spaw Wojskowych zaakceptowało wreszcie ten pomysł oraz wydało dyspozycję zakupu maszyny przystosowanej do dalekodystansowych lotów. Za sterami samolotu SECM Amiot 123BM zasiadł Ludwik Idzikowski, zaś nawigowanie lotu powierzono Kazimierzowi Kubali. Maszyna otrzymała nazwę "Marszałek Piłsudski". Pierwsza próba przelotu, podjęta 3 sierpnia 1928 roku, zakończyła się niepowodzeniem i wodowaniem u wybrzeży Hiszpanii. Samolot po awarii nie nadawał się do remontu. Ludwik Idzikowski nie zrezygnował jednak z realizacji swojego marzenia. Koszt powtórnego przelotu obliczono na 1 mln. franków francuskich. Z pomocą przyszła polonia amerykańska, która zakupiła drugi egzemplarz samolotu SECM Amiot 123BM z większą mocą silnika. Dnia 13 lipca 1929 r. o godz. 3.45 z lotniska Le Bourget ponownie wystartowali pilot Ludwik Idzikowski z nawigatorem Kazimierzem Kubalą, aby dokonać pionierskiego przelotu nad Atlantykiem. Pierwsze godziny lotu przebiegały bez komplikacji. Po pokonaniu odległości 2140 km z silnika zaczęły do lotników docierać niepokojące odgłosy oraz spadek obrotów. W takiej sytuacji Ludwik Idzikowski podjął decyzję o awaryjnym lądowaniu na wyspie Faial na Azorach. Jednocześnie zostały wysłane sygnały wywoławcze, które dotarły do pobliskiego parowca Narenta. Wraz z podjęciem decyzji o lądowaniu mjr Idzikowski rozpoczął zrzut paliwa ze zbiorników głównych. Do paliwa samolotu dodano substancje przeciwwybuchową, która wydzielała ostry zapach i mogła spowodować utratę świadomości. Po wykonaniu dwóch okrążeń wyspy, pilot podjął decyzję o lądowaniu na polu porośniętym zbożem. Jednak,
nie zauważył kamiennego muru i ostatecznie samolot skapotował, przewracając się kołami do góry. Okoliczni mieszkańcy, którzy przybyli na pomoc, wydobyli nawigatora mjr. Kubalę, jednak nie poradzili sobie w oswobodzeniu z pasów nieprzytomnego Ludwika Idzikowskiego. Realizacja marzenia zakończyła się dla mężczyzny tragicznie.
Po wybuchu rewolucji październikowej Ludwik Idzikowski przedostał się z Rosji do Warszawy, a następnie w listopadzie 1918 r. wstąpił do wojska polskiego w Krakowie. Dnia 16 grudnia 1918 roku na Polu Mokotowskim w Warszawie wraz z 35 lotnikami złożył pierwszą lotniczą przysięgę na wierność Rzeczypospolitej. W 1919 roku, jako pilot II Bojowej Eskadry Lotniczej, udał się do Lwowa, gdzie wspierał działania szturmowe jednostek piechoty walczących pod Lwowem, Dublanami, Grzybowicami Wielkimi i Sorokami. Latając bojowo w 6 Eskadrze Lotniczej, ppor. Ludwik Idzikowski zasłynął jako niezwykle odważny pilot i świetny kolega. Za zasługi na froncie polsko - ukraińskim został odznaczony Orderem Virtuti Militarii V klasy. Brał udział w walkach o Lwów oraz Kresy Wschodnia od 9 listopada 1918 roku do 31 stycznia 1919 oraz od 30 marca do 30 kwietnia 1919 roku, za co otrzymał Odznakę Orląt. Kolejnym dowodem uznania dla poczynań Idzikowskiego w wojnie polsko - bolszewickiej jest Krzyż Walecznych oraz awans na stopień porucznika. W 1921 r. nasz bohater został przeniesiony do Wyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu, gdzie objął stanowisko instruktora oraz funkcję zastępcy dowódcy 1 Eskadry Szkolnej. W trakcie pobytu w szkole otrzymał awans na kapitana. W listopadzie 1923 r. skierowano go do służby Departamencie IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych, gdzie po ukończeniu praktyk został dowódcą 18 Eskadry Lotniczej w Warszawie. Od maja 1925 r. kolejno dowodził 12 Eskadrą Lotniczą i 1 Dywizjonem Lotniczym. Funkcję tę pełnił do kwietnia 1926 r., kiedy to został członkiem Polskiej Misji Wojskowej Zakupów we Francji, jako oblatywacz zakupionych tam samolotów. Podczas pobytu we Francji po raz pierwszy powstał pomysł dokonania przelotu transatlantyckiego, ze wschodu na zachód.
Po powrocie do kraju rozpoczął pracę w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa oraz realizację swojego marzenia. Z racji braku zainteresowania przedsięwzięciem ze strony polskich władz, Idzikowski czynił na własną rękę przygotowania do lotu na wypożyczonym francuskim samolocie. Pod wpływem nacisku prasy, Ministerstwo Spaw Wojskowych zaakceptowało wreszcie ten pomysł oraz wydało dyspozycję zakupu maszyny przystosowanej do dalekodystansowych lotów. Za sterami samolotu SECM Amiot 123BM zasiadł Ludwik Idzikowski, zaś nawigowanie lotu powierzono Kazimierzowi Kubali. Maszyna otrzymała nazwę "Marszałek Piłsudski". Pierwsza próba przelotu, podjęta 3 sierpnia 1928 roku, zakończyła się niepowodzeniem i wodowaniem u wybrzeży Hiszpanii. Samolot po awarii nie nadawał się do remontu. Ludwik Idzikowski nie zrezygnował jednak z realizacji swojego marzenia. Koszt powtórnego przelotu obliczono na 1 mln. franków francuskich. Z pomocą przyszła polonia amerykańska, która zakupiła drugi egzemplarz samolotu SECM Amiot 123BM z większą mocą silnika. Dnia 13 lipca 1929 r. o godz. 3.45 z lotniska Le Bourget ponownie wystartowali pilot Ludwik Idzikowski z nawigatorem Kazimierzem Kubalą, aby dokonać pionierskiego przelotu nad Atlantykiem. Pierwsze godziny lotu przebiegały bez komplikacji. Po pokonaniu odległości 2140 km z silnika zaczęły do lotników docierać niepokojące odgłosy oraz spadek obrotów. W takiej sytuacji Ludwik Idzikowski podjął decyzję o awaryjnym lądowaniu na wyspie Faial na Azorach. Jednocześnie zostały wysłane sygnały wywoławcze, które dotarły do pobliskiego parowca Narenta. Wraz z podjęciem decyzji o lądowaniu mjr Idzikowski rozpoczął zrzut paliwa ze zbiorników głównych. Do paliwa samolotu dodano substancje przeciwwybuchową, która wydzielała ostry zapach i mogła spowodować utratę świadomości. Po wykonaniu dwóch okrążeń wyspy, pilot podjął decyzję o lądowaniu na polu porośniętym zbożem. Jednak,
nie zauważył kamiennego muru i ostatecznie samolot skapotował, przewracając się kołami do góry. Okoliczni mieszkańcy, którzy przybyli na pomoc, wydobyli nawigatora mjr. Kubalę, jednak nie poradzili sobie w oswobodzeniu z pasów nieprzytomnego Ludwika Idzikowskiego. Realizacja marzenia zakończyła się dla mężczyzny tragicznie.
Film o postaci
Wykorzystane źródła
https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=39729
https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=39730
https://audiovis.nac.gov.pl/obraz/58795:1/h:195/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kopiec_J%C3%B3zefa_Pi%C5%82sudskiego_w_Krakowie#/media/Plik:KopiecPi%C5%82sudskiego-WidokOdZachodu-POL,_Krak%C3%B3w.jpg
https://audiovis.nac.gov.pl/obraz/58728:1/
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/
https://muzeumsp.pl/wydarzenia/czarna-jaskolka-wspomnienie-ludwika-idzikowskiego/
http://muzeumlotnictwa.pl/digitalizacja/index.php?/category/290
Jerzy Pawlak, „Polskie eskadry w latach 1918–1939” Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1989
Bąk Z. „Lulas Idzikowski nad Morzem Atlasa cz. 1,” [w:] Aeroplan, nr 3, Warszawa 2011.
Bąk Z., Lulas Idzikowski nad Morzem Atlasa cz. 2, [w:] Aeroplan, nr 4, Warszawa 2011.
Konieczny J. R, Malinowski T., Mała Encyklopedia lotników polskich, Warszawa 1983.
https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=39730
https://audiovis.nac.gov.pl/obraz/58795:1/h:195/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kopiec_J%C3%B3zefa_Pi%C5%82sudskiego_w_Krakowie#/media/Plik:KopiecPi%C5%82sudskiego-WidokOdZachodu-POL,_Krak%C3%B3w.jpg
https://audiovis.nac.gov.pl/obraz/58728:1/
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/
https://muzeumsp.pl/wydarzenia/czarna-jaskolka-wspomnienie-ludwika-idzikowskiego/
http://muzeumlotnictwa.pl/digitalizacja/index.php?/category/290
Jerzy Pawlak, „Polskie eskadry w latach 1918–1939” Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1989
Bąk Z. „Lulas Idzikowski nad Morzem Atlasa cz. 1,” [w:] Aeroplan, nr 3, Warszawa 2011.
Bąk Z., Lulas Idzikowski nad Morzem Atlasa cz. 2, [w:] Aeroplan, nr 4, Warszawa 2011.
Konieczny J. R, Malinowski T., Mała Encyklopedia lotników polskich, Warszawa 1983.
Miejsce pamięci
Nazwa miejsca
23. Baza Lotnictwa Taktycznego im. ppłk pil. Jana Zumbacha w Mińsku Mazowieckim
Lokalizacja
Sala Tradycji 23. Bazy Lotnictwa Taktycznego
W Sali Tradycji 23. Bazy Lotnictwa Taktycznego znajdują się następujące pamiątki związane z postacią mjr pil. Ludwika Idzikowskiego:<br />1. Kopia pierwszego polskiego mundury lotniczego WZ.17, w którym Bohater walczył w czasie bitwy o Lwów i Kresy Wschodnie z bolszewikami.<br />2. Hełm lotniczy - sh27 z wizerunkiem samolotu Fokker, którym latał Bohater.<br />3. Flaga Eskadry Kościuszkowskiej, w której w latach 1919-1920 walczył Bohater.
Więcej Zdjęcia
Nazwa miejsca
Cmentarz Powązkowski w Warszawie
Lokalizacja
Grób mjr pil. Ludwika Idzikowskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Po tragicznej śmierci mjr pil. Ludwika Idzikowskiego w wyniku katastrofy lotniczej 13 lipca 1929r. podczas próby pokonania przelotu nad Atlantykiem, zwłoki Bohatera 15 lipca zabrał polski żaglowiec ORP "Iskra", który dotarł do Polski dwa dni później. 19 sierpnia 1929r. Major został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 77-2-1/2). Ceremonia pogrzebowa miała wyjątkowy uroczysty charakter. Mjr pil Ludwika Idzikowskiego żegnały tłumy nie tylko w Polsce ale również w Portugalii.
Więcej Zdjęcia
Nazwa miejsca
Muzeum przy Kopcu Józefa Piłsudskiego w Krakowie.
Lokalizacja
Muzeum przy Kopcu Józefa Piłsudskiego w Krakowie.
Muzeum przy Kopcu Józefa Piłsudskiego w Krakowie. Dnia 5 kwietnia 1938 złożono tu ziemię z wyspy Graciosa, gdzie zginął Ludwik Idzikowski. Do Polski przesłał ją tamtejszy gubernator w urnie, wykonanej z cylindra od silnika lotniczego.
Więcej Zdjęcia
Dokładny opis miejsc
5 kwietnia 1938 r. na kopcu Józefa Piłsudskiego w Krakowie złożono ziemię z wyspy Graciosa, gdzie zginął mjr pilot Ludwik Idzikowski (do Polski przesłał ją tamtejszy gubernator w urnie, wykonanej z cylindra od silnika lotniczego, którą przekazano do Muzeum przy kopcu.
Kopiec Kościuszki jest pod opieką Komitetu Kopca Kościuszki w Krakowie
Odwiedzenie Kopca jest możliwe po wcześniejszej rezerwacji w biurze.
Kopiec Kościuszki jest pod opieką Komitetu Kopca Kościuszki w Krakowie
Odwiedzenie Kopca jest możliwe po wcześniejszej rezerwacji w biurze.
Żywa lekcja historii
Opis przeprowadzonej żywej lekcji historii
Członkowie grupy przeprowadzili trzy żywe lekcje historii w dwóch szkołach podstawowych: dwie 21 kwietnia 2023 r. - w klasie ósmej i siódmej w Dwujęzycznej Niepublicznej Szkole Podstawowej NOVUM w Wołominie oraz jedną 25 maja 2023 r. w dwóch klasach ósmych w Szkole Podstawowej nr 4 w Zielonce.
Celem lekcji było zaprezentowanie postaci pilota Wojska Polskiego - majora Ludwika Idzikowskiego. Podczas zajęć z młodzieżą wykorzystaliśmy metody: prezentacja multimedialna, elementy wykładu, quiz z nagrodami. Pomoce dydaktyczne wykorzystane w lekcji to: prezentacja multimedialna oraz podsumowanie w postaci quizu z nagrodami. Czas lekcji- 45 min.
Przebieg lekcji: Zajęcia rozpoczęły się od przedstawienia celu i przedstawienia krótkiego rysu historycznego polskiego lotnictwa. Kolejnym punktem lekcji było przedstawienie sylwetki pilota z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej. Na koniec uczniowie poszczególnych klas wzięli udział w quizie, który usystematyzował zdobyte podczas zajęć informacje. Najbardziej zaangażowanym z nich rozdaliśmy upominki związane z historią polskiego lotnictwa oraz naszą szkołą. Ostatnim punktem lekcji było wykonanie pamiątkowych zdjęć.
Podsumowanie: Podczas lekcji staraliśmy się dostosować sposób prezentacji do wieku młodzieży i ich dotychczasowo zdobytej wiedzy. Uczniowie chętnie słuchali lekcji, bardzo poważnie podeszli do quizu. Chętnie się zgłaszali. Z dużym zainteresowaniem uczestniczyli w naszych zajęciach nauczyciele, pod których opieką pozostawała młodzież. Takie lekcje o bohaterach wykraczają poza program nauczania historii, ale są potrzebne, żeby promować postawy patriotyczne wśród uczniów. W lekcji historii wzięło udział około 100 uczniów. Materiały związane z historią i realizacją prac konkursowych zostaną udostępnione na stronach internetowych facebook szkoły, obejmując zasięg ok. 5 tys. odbiorców.
Celem lekcji było zaprezentowanie postaci pilota Wojska Polskiego - majora Ludwika Idzikowskiego. Podczas zajęć z młodzieżą wykorzystaliśmy metody: prezentacja multimedialna, elementy wykładu, quiz z nagrodami. Pomoce dydaktyczne wykorzystane w lekcji to: prezentacja multimedialna oraz podsumowanie w postaci quizu z nagrodami. Czas lekcji- 45 min.
Przebieg lekcji: Zajęcia rozpoczęły się od przedstawienia celu i przedstawienia krótkiego rysu historycznego polskiego lotnictwa. Kolejnym punktem lekcji było przedstawienie sylwetki pilota z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej. Na koniec uczniowie poszczególnych klas wzięli udział w quizie, który usystematyzował zdobyte podczas zajęć informacje. Najbardziej zaangażowanym z nich rozdaliśmy upominki związane z historią polskiego lotnictwa oraz naszą szkołą. Ostatnim punktem lekcji było wykonanie pamiątkowych zdjęć.
Podsumowanie: Podczas lekcji staraliśmy się dostosować sposób prezentacji do wieku młodzieży i ich dotychczasowo zdobytej wiedzy. Uczniowie chętnie słuchali lekcji, bardzo poważnie podeszli do quizu. Chętnie się zgłaszali. Z dużym zainteresowaniem uczestniczyli w naszych zajęciach nauczyciele, pod których opieką pozostawała młodzież. Takie lekcje o bohaterach wykraczają poza program nauczania historii, ale są potrzebne, żeby promować postawy patriotyczne wśród uczniów. W lekcji historii wzięło udział około 100 uczniów. Materiały związane z historią i realizacją prac konkursowych zostaną udostępnione na stronach internetowych facebook szkoły, obejmując zasięg ok. 5 tys. odbiorców.
Zdjęcia
Pliki
